Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ''ΒΑΤΡΑΧΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΠΡΙΚΙ''-δυστυχώς είναι επίκαιρη....

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

(με αφορμή την Εκδήλωση/Ανοικτό κάλεσμα για τα θέματα Υγείας του Νοσοκομείου Χαλκίδας στις 30/9/2022 Θέατρο ‘’Ορέστη Μακρή’’)

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ''ΒΑΤΡΑΧΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΠΡΙΚΙ''-δυστυχώς είναι επίκαιρη....

*****************************

Η πιο πάνω ιστορία,την οποία ίσως αρκετοί γνωρίζετε,μου ήρθε στο μυαλό συνειρμικά,με αφορμή τη μικρή δυστυχώς συμμετοχή του κόσμου,που ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω και να ''χωνέψω'',στην αγωνιώδη Πρόσκληση του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στο ΝΟΣΟΣΟΚΕΙΟ μας  & της ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ -Κ.Υ. του Νομού μας,την προηγούμενη Παρασκευή 30/9 στο Θέατρο ‘’Ορέστη Μακρή''.

Το κάλεσμα ήταν ανοικτό και απευθυνόταν σε συλλόγους,φορείς και πολίτες με θέμα:''Noσοκομείο Χαλκίδας-2 χρόνια λειτουργίας.Η χρόνια και εγκληματική υποβάθμιση που πρέπει να πάρει απάντηση από το λαό της Εύβοιας,θεωρώντας ότι τα ζητήματα της ΥΓΕΙΑΣ αφορούν όλη την κοινωνία για αυτό και εμείς παίρνουμε αυτή την πρωτοβουλία και επιδιώκουμε πέρα από το να κάνουμε γνωστά τα προβλήματα,να μεγαλώσει η διεκδίκηση και η οργάνωση του αγώνα,προκειμένου να δοθούν λύσεις''

Δυστυχώς η συμμετοχή ήταν αρκετά μικρή σε σχέση με τη σοβαρότητα των θεμάτων,όταν γνωρίζουμε όλοι ότι η ΥΓΕΙΑ αποτελεί μακράν το πιο βασικό και υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου.Τα αντανακλαστικά αρκετών δεν λειτούργησαν,όπως

και της ιστορίας -πείραμα του βατράχου:Bάζουμε στο μπρίκι με κανονικό νερό ένα ζωντανό βάτραχο και το βάζουμε πάνω στο αναμμένο καμινέτο μας.Αυτός κάθεται μια χαρά,με το που ζεσταίνεται το νερό αρχίζει και νοιώθει και όμορφα και μάλιστα το απολαμβάνει κιόλας..ωστόσο όσο ζεσταίνεται το νερό τόσο μειώνονται τα αντανακλαστικά του και οι αντιστάσεις του να πηδήξει από το μπρίκι και να φύγει βαθμιαία υποχωρούν,μέχρι που τελικά βράζει και πεθαίνει από το καυτό νερό...Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί σήμερα στην κοινωνία μας.Έχουν μειωθεί αισθητά τα αντανακλαστικά μας,σίγουρα η πανδημία με τα lockdown και τις απαγορεύσεις έχουν ανακόψει το ρυθμό της ζωής μας και της κανονικότητάς μας.Ωστόσο όμως πως γίνεται ο ίδιος χώρος του Θεάτρου ''Ορέστης Μακρής'' να γεμίζει ασφυκτικά σε διάφορες μουσικοχορευτικές και θεατρικές παραστάσεις;Μήπως τελικά έχει διαφοροποιηθεί η πυραμίδα των αξιών μας και κυρίως τα αντανακλαστικά μας στο να διεκδικούμε,ενώ υπάρχουν τόσα σοβαρά θέματα για την ΥΓΕΙΑ,ΑΚΡΙΒΕΙΑ και να συνεχίζονται να χάνονται καθημερινά τόσες ζωές συνανθρώπων μας στην Ουκρανία και πρόσφατα η τραγωδία στα Κύθηρα και Λέσβο να πνίγονται πρόσφυγες και αθώα παιδάκια,με την κοινωνία μας να μένει σχεδόν άφωνη.

Χρειάζεται ενεργοποίησή μας και όχι παθητική στάση.Δεν είναι απλό.Ωστόσο οι κοινωνίες που εξοικειώνονται και που οι πολίτες γίνονται υπήκοοι(ή καλύτερα υπάκουοι) και όχι ενεργοί πολίτες/δημότες γίνονται τα τελικά θύματα μιας μίζερης ζωής,όπως και μας είναι γνωστό από παλαιότερες εποχές.-

 

Φιλικά αλλά και με αγωνία για το μέλλον

 

Παναγιώτης Τζαφέρος

Πρώην Διοικητής

ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, 

Γ.Ν. – Κ.Υ.ΚΑΡΥΣΤΟΥ,

 Γ.Ν. – Κ.Υ. ΚΥΜΗΣ